ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

Όλος αυτός ο κοσμάκης που πιστεύει ότι φτιάχνει την ιστορία του κόσμου επειδή φτιάχνει τις ειδήσεις σε κάποια μονόστηλα πολιτικών εφημερίδων, μιλάει ακατάπαυστα για να πει ότι τελικά η ομιλία δεν σημαίνει τίποτα..

Κολακεύει ο ένας τον άλλο με λόγια, χωρίς τελικά να ασκεί κριτική ο ένας στον άλλο και δεν αναρωτιέται ποτέ αν υπάρχει σχέση ανάμεσα σε αυτό που του επιβάλουν να δει να μάθει και αυτό που μπορεί να άκουσε η να είδε και απλά προσαρμόζετε σε ότι τον άφησαν τελικά να πιστέψει.

Αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει μια πραγματική ισότητα που θα άφηνε τον πολίτη να έχει πρόσβαση στην πληροφορία. ‘Όποτε αυτός θα έπρεπε να πάρει αποφάσεις για τη ζωή του, βασιζόμενος σε πραγματικές πληροφορίες σε ένα σύστημα επικοινωνίας όπου η λαϊκή συμμετοχή θα εξυπηρετούσε λαϊκά συμφέροντα και πραγματικές αξίες όπως η αλήθεια η δημοσιοποίηση και η πληρότητα.

Μέσα τελικά από τους καταπιεστικούς μηχανισμούς της επιστήμης της πολιτικής,

οι πληροφορίες ταχείας κυκλοφορίας διαχέονται με τέτοιο ρυθμό ώστε ο πολίτης να μην προλαβαίνει να φιλτράρει και να γίνετε άβουλο όργανο του συστήματος.

Μέσα από ένα σύστημα που με γραφειοκρατικούς μηχανισμούς στηρίζετε στις αρχές της ιεραρχίας και του συγκεντρωτισμού. Το σύστημα περιλαμβάνει διάφορες διοικητικές βαθμίδες, εκ των οποίων κάθε κατώτερη υπάγεται σε μιαν ανώτερη. Στο τελευταίο όμως σημείο της ιεραρχίας ο γραφειοκράτης δεν υπάγεται πλέον σε κανέναν. Εδώ κυριαρχεί η αυθαιρεσία.

Με αποτέλεσμα ο προσδιορισμός των γενικών κατευθύνσεων λειτουργίας της πληροφορίας να αποτελεί αρμοδιότητα των ανώτατων βαθμίδων και εφόσον οι κατώτερες βαθμίδες υποτάσσονται στις ανώτερες οι πρώτες δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτε απ’ αυτά που ορίζουν οι τελευταίες.

Τελικά μέσα από αυτό το σύστημα οι αρχές της πληροφορίας δεν ανταποκρίνονταν στην κοινωνική πραγματικότητα. Η κατάσταση όμως δεν αλλάζει. Αν και εμφανίζονται καινούρια φαινόμενα τα οποία δεν θέλουν να τα ερμηνεύσουμε οπότε τα αντιμετωπίζονται και αυτά στο πλαίσιο των καθιερωμένων αρχών. Τα ανώτερα κλιμάκια του γραφειοκρατικού μηχανισμού δεν περιμένουν από τα κατώτερα που βρίσκονται εγγύτερα στην κοινωνία να τους ενημερώσουν για τις εξελίξεις. Ήδη της ξέρουν αλλά θέλουν να τις κρατήσουν στάσιμες με αποτέλεσμα. Οι αρχές αυτές μπορεί κάποτε να ανταποκρίνονταν στην κοινωνική πραγματικότητα. Η κατάσταση όμως αλλάζει. Εμφανίζονται καινούρια φαινόμενα τα οποία δεν ερμηνεύονται ούτε αντιμετωπίζονται πλέον στα πλαίσια των καθιερωμένων αρχών. Τα ανώτερα κλιμάκια του γραφειοκρατικού μηχανισμού περιμένουν από τα κατώτερα που βρίσκονται εγγύτερα στην κοινωνία να τους ενημερώσουν για τις εξελίξεις. Τα τελευταία όμως εξακολουθούν να ερμηνεύουν τον κόσμο με βάση τις προκαθορισμένες από την ηγεσία γενικές αρχές και αντιλήψεις, τις οποίες θεωρούν δεδομένες και συνεπώς, δεν τις θέτουν υπό αμφισβήτηση. Αυτά τα κλιμάκια να εξακολουθούν να ερμηνεύουν τον κόσμο με βάση τις προκαθορισμένες από την ηγεσία γενικές αρχές και αντιλήψεις, τις οποίες θεωρούν δεδομένες και συνεπώς, δεν τις θέτουν υπό αμφισβήτηση.

Εδώ μπαίνει και ο ρόλος ο δικός μας έξω από το σύστημα της δικής τους πληροφορίας, σε μια προσπάθεια όπου οι κοινωνία να μπορεί να απολαμβάνει την πραγματική πληροφορία για να κρίνει και να φιλτράρει οιαδήποτε στιγμή αυτό που πραγματικά συμβαίνει γύρω του έτσι με ότι μέσο μπορούμε πρέπει να αναπτύξουμε ένα δικό μας σύστημα αντιπληροφόρησης σαν το μοναδικό μέσο αντίστασης ενάντια στο κράτος και την ιδιοκτησία που

Θα προσπαθεί πάντα να καθορίζει μέσα από τους μηχανισμούς του το περιεχόμενο της πληροφορίας για να σταματήσει επιτέλους ο πολίτης να είναι έρμαιο της σκέψης του συστήματος που αναπαράγει πρόεδρους χαβιάρι μέσα σε σπίτια πρόεδρων φασολάδας.

Κείμενο από άτομο της πρωτοβουλίας